بایگانی آذر ۱۳۹۲

خون جگر...

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود

وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

گویند سنگ لعل شود در مقام صبر

آری شود ولیک به خون جگر شود

۲ نظر
۰ ۰
۱۲ آذر ۹۲ ، ۲۱:۴۷

امروز که از کنار آشیانه رد می شدم، علاوه بر پرده های آویزان چراغی روشن داشت. پنجره اتاق خواب باز بود. آنها که آن جا زندگی می کنند چه می دانند روزگاری عمیق ترین عشق دنیا در آنجا بوده است. روزگاری دو دلداده، دو عاشق در آغوش هم آرام می گرفتند. کسی چه می داند آرامش یعنی چه... کسی چه می داند بوسه های بی امان در آغوش عشقی جاودان از عشق تا عمق جان چیست!... کسی نمی داند این عشق یعنی تو... یعنی من... یعنی ما...